خوبی های احمدی نژاد؟!
من فکر نمیکنم در سراسر طول تاریخ ایران تا کنون، از شاه یا رییس جمهوری اینقدر بد گفته باشند که در مورد احمدینژاد گفته یا میگویند؟! البته بدیهی است که منظور من در زمان حکومت و مسئولیت ایشان است؛ چه اینکه همواره حقایق دوران مسئولیت رهبران یا روسای جمهور، پس از پایان مسئولیت (و مخصوصا پس از مرگ آنها) معلومتر (!) میشود؟! اما آیا احمدینژاد اینقدر بد است؟ آیا خوبی در کارهایش وجود دارد و محسناتی در افکار و عملکردش میتوان یافت؟ من معتقدم پاسخ به این سوال مثبت است. گرچه من معتقد بوده و هستم که ضربهای که آقای رفسنجانی به این ملت و مملکت زد، هیچ کس دیگری نزد و با آمدن آقای احمدینژاد باید رفسنجانی را در رتبه دوم نشاند. گرچه من معتقد بوده و هستم که باید لیستی از خرابکاریهای آقای احمدینژاد برای آگاهی نسل فعلی و نسلهای بعدی جمع آوری کرد! لیکن از انصاف دور نشویم و بیاییم لیست خوبیهای ایشان را (هر چند هم کوتاه باشد) تهیه کنیم. من شروع میکنم و از دوستان هم میخواهم که اگر مواردی به نظرشان میرسد، کامنت کنند یا در پستهای مستقلی در وبگاههای خود بنویسند. مخصوصا انتظارم از طرفداران احمدینژاد بیشتر است. چه آنها بیشتر محسنات ایشان را میدانند و خوبیها به چشم آنها بزرگتر است!
1- شجاعت ایشان خیلی خوب است و صریحا نظر خود را بدون ملاحظه اعلام میکند. گرچه روی نظر خود با همان شجاعتی که آنرا اعلام میکند، نمیایستد! عالی میشد اگر با شجاعت اعلام میکرد که مسبب اصلی این بیعدالتیها و مشکلات اقتصادی آقای رفسنجانیست؟!
2- یکی از خوبیهای ایشان برای ما کارمندان نفت این است که باید ساعت 7 و 30 دقیقه سر کار حاضر شویم در حالی که قبلا ساعت کار ما، 7 شروع میشد. مزید اطلاع، ساعت پایان کار تغییری نکرده است.
3- خستگی ناپذیر است. فکر میکنم حجم اینهمه دوندگی ایشان در این دوره ریاست جمهوری (که امید دارم با دوره بعد، طولانیتر نشود!) باعث خواهد شد که حداقل 10 سال از طول عمری که خداوند از اول برایش مقرر کرده بوده، کاسته شود؟! گرچه این دوندگیها خیلی هم به حال ملت مفید نبوده و شاید بیشتر هم ضرر به بار آورده! اما اگر یک رییس جمهور خوب و عاقل و منطقی، به اندازه ایشان خستگی ناپذیر باشد، مملکت گل و بلبل خواهد شد.