ادبیات وبلاگی۲

خوب اینکه در وبلاگ با چه ادبیاتی بنویسیم شاید خیلی مهم نباشد. ولی به نظر من باید املای کلمات حتما درست باشد. همین!
این متن پستی بود که در دودردو داشتم. خوب، یادمه در یکی از وبلاگها در مورد اینکه وبلاگنویسان همه وبلاگ خوان هم هستند یا نه بحثی شده بود. صرفنظر از اینکه وبلاگنویسی و خواندن وبلاگ بایستی توام باشند یا نه، من قبل از نوشتن، می خواندم و البته هنوز هم در حد فرصتی که دارم می خوانم. می دیدم و می بینیم که بعضی با ادبیات رسمی، برخی با ادبیات عامیانه (که نمی دونم اولین نویسنده ای که با این زبون نوشت کی بوده؟ اگه می دونید، بگید لطفا!)، جماعتی با ادبیات دری و گروهی (از جمله خودم) با ترکیبی از اینها همی نویسند! متاسفانه در برخی وبلاگها غلطهای املایی دیده می شود. به نظر من خوب است اساتید دانشگاهها به دانشجویان رشته ادبیات پروژه هایی بدهند که اینجور موارد را بررسی کرده و آمار و ارقام مربوطه را نیز در بیاورند. برخی از این غلطها ناشی از اشتباه تایپی، برخی به علت بیسوادی (ببخشید دیگه!) و برخی نیز عمدی است. در مورد اخیر: با توجه به محتوای پست ها و شناختی که نسبت به نویسنده داریم یا پیدا می کنیم، به نظر نمی رسد که غلطهای املایی برخی وبلاگها ناشی از بیسوادی باشد، بلکه شاید بتوان گفت که نویسنده عمدا غلط نوشته!
به نظر من ما بایستی نسبت به زبان خود تعصب لازم را بخرج بدهیم که اگر خود اینکار را نکنیم از کس دیگری انتظار همی نرود. اینکار بایستی توسط وبلاگنویسان در فضای سایبر و همچنین سایر رسانه ها انجام شود. من به صدا و سیما معترضم که در برخی برنامه های زنده خود که امکان ارسال پیام کوتاه (SMS) توسط بینندگان وجود دارد، مجری علنا و صریحا و بارها اعلام می کند که “بینندگان عزیز! لطفا پیامهای کوتاهتان را به زبان فارسی ننویسید چون ما آنها را چارخونه چارخونه می بینیم” ! چرا باید تشکیلات عریض و طویلی همچون تلویزیون (آنهم دولتی) با اینهمه بودجه و امکانات و پولی که برای تبلیغات می گیره، صریحا زبان بیگانه را برای نوشتن پیامها ترویج کنه؟! بنظر شما نباید صدا و سیما در جهت تهیه و بکارگیری نرم افزار مناسبی که بتونه پیامهای کوتاه فارسی رو نمایش بده تلاش بسیار کنه ؟ چرا ما نباید برای خرید موبایلهایی که زبان فارسی (و تقویم شمسی) را کامل پشتیبانی می کنند به اندازه کافی اصرار کنیم؟ چرا باید تحصیل کرده های ما زبان گوشی خود را انگلیسی قرار دهند؟ (البته من معتقدم که باید مهارت بسیار زیاد در خواندن و نوشتن متون انگلیسی پیدا کنیم و دانشجویان و دیگران را نیز به این کار تشویق می کنم. چون به هر حال بیشتر مطالب علمی و جدید در دنیا به زبان انگلیسی منتشر می شود ولی اگر ما روی زبان خود تکیه کرده و به این زبان بدرستی تولید محتوا کنیم دیر نخواهد بود که متون فارسی به عنوان مرجع مورد استفاده دیگران قرار خواهد گرفت.) چرا ما نباید در جهت ایجاد سیستمهایی که زبان فارسی را کامل پشتیبانی می کنند تلاش کنیم تا برخی وبلاگنویسان مجبور نباشند بجای مثلاً بنویسند مثلن ؟! بنظر شما ما باید (یا نباید) در جهت تهیه و توسعه سیستمهای مذکور کار کنیم یا از دیگران بخواهیم که کار کنند و البته هزینه اش را هم پرداخت کنیم؟ و در آخر اینکه چرا باید آمار غلطهای املایی در وبلاگها رو به افزایش باشد؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *