اتوماسیون اداری

دیروز در جلسه ای حضور داشتم. جلسه دموی (Demo) نرم افزار اتوماسیون اداری یکی از شرکتهای کامپیوتری به قصد جذب مشتری بود. یکی از پرسنل شرکت فروشنده گفت: همواره انسانها در مقابل تغییر سیستم مقاومت می کنند و شما باید سعی کنید با پشتوانه مدیریتی یا ارائه مشوقها این مقاومت را از بین ببرید. راست می گفت! مقاومت انسانها در مقابل تغییرات بر اساس ضرب المثل “ترک عادت موجب مرض است” می باشد. اما آیا واقعا مدیران این مملکت به فکر اعمال فشارهای لازم به پرسنل در جهت روی آوردن به استفاده از ابزارهای تکنولوژیک روز (مبتنی بر کامپیوتر) می باشند؟ واقعیتش را بخواهید جواب در مورد اکثر مدیران منفی است. علت اینست که مدیران بالاتر از مدیران زیر دست خود نمی پرسند که آقا این کامپیوترها و اسکنرها و چاپگرها و چند کاره ها و قلم نوری ها و خلاصه سخت افزارها را برای چی خریدید؟ و یا مثلا این نرم افزاری را که میلیونها تومان بابت آن پول داده اید واقعا استفاده می کنید و در سازمان تحت سرپرستی خود عملیاتی کرده اید یا نه؟ یا فقط صرف الزام بخشنامه و برای رفع تکلیف خریده اید؟ بعنوان مثال باید مدیریت ارشد شرکت به مدیران عامل شرکتهای استانی تکلیف کند که بایستی اطلاعات عملکرد خود را در سیستم مانیتورینگ بهره وری وارد کنید و هرگونه اشکالی که دارد بخواهید که ظرف مدت معقولی رفع گردد، زیرا ما بابت این سیستم هزینه کرده ایم. مادامی که مدیران بیخیال باشند و وضعیت مدیریت در کشور اینگونه باشد، امید به بکارگیری و توسعه سیستمهای اتوماسیون اداری (و سایر سیستمهای مشابه) و کاهش یا حذف استفاده از کاغذ در ادارات (خصوصا دولتی) واهی و چشم داشت به روزی که بتوانیم لااقل در منطقه حرف اول را ما بزنیم سراب یا خوابی بیش نخواهد بود! به امید اعتلای سطح علمی انفورماتیکی مدیران (مخصوصا سطح بالای) کشور.