وعده دیدار
این روزها در حال مطالعه کتاب “وعده دیدار” که حاوی تعدادی از نامه های امام خمینی به فرزندش حاج سید احمد است می باشم. این کتاب حاوی نکات بسیار جالبی است که خواندن آنرا به تو که خواننده این پست هستی هم توصیه می کنم و تو نیز به دیگران سفارش کن. مثلا یکی از نکات: “اقلیم” (نام مستخدمه بیت امام در نجف) با همزه، نه با عین است.
در بخشی از یکی دیگر از نامه ها آمده است: شما میدانید که مردگان هیچ حرکتی ندارند و نمی توانند به شما آسیب رسانند و هزاران مرده به قدر یک مگس فعالیت ندارند و در این عالم پس از مرگ و قبل از روز نشوز زنده نخواهند شد، لکن قدرت آرام خوابیدن به تنهایی با مرده ندارید، و نیست این مگر آنکه علم شما را قلب شما باور نکرده، ایمان به آن در شما حاصل نشده، لکن مرده شوران که با تکرار عمل باورشان آمده با آرامش خاطر با آنان خلوت می کنند.
و فیلسوفان با براهین عقلیه ثابت می کنند حضور حق تعالی را در هر جا، لکن تا آنچه عقل با برهان ثابت نموده، به دل نرسد و قلب به آن ایمان نیاورد، ادب حضور به جا نیاورند، و آنان که حضور حق تعالی را به دل رساندند و ایمان به آن آورده اند گرچه با برهان سر و کار نداشته باشند ادب حضور به جا آورند و از آنچه با حضور مولا منافات دارد اجتناب کنند. پس علوم رسمی هر چند فلسفه و علم توحید خود حجابند و هر چه بیشتر شوند حجاب غلیظ تر و افزون تر گردد.
و چنانچه می دانیم و می بینیم لسان دعوت انبیا علیهم السلام و اولیای خلّص – سلام ا… علیهم – لسان فلسفه و برهان رایج نیست بلکه آنان با جان و دل مردم کار دارند و نتایج براهین را به قلب بندگان خدا می رسانند و آنان را از درون جان و دل هدایت می نمایند. و می خواهی بگو: فلاسفه و اهل براهین حجاب ها را افزون کنند و انبیا – علیهم السلام – و اصحاب دل کوشش در رفع حجاب کنند، لهذا تربیت شدگان اینان، مومنان و دل باختگانند و تربیت شدگان و شاگردان آنان، اصحاب برهان و قیل و قالند و با دل و جان، سر و کار ندارند.
و آنچه گفتم به این معنی نیست که به فلسفه و علوم برهانی و عقلی نپرداز و از علوم استدلالی روی گردان که این خیانت به عقل و استدلال و فلسفه است، بلکه به آن معنی است که فلسفه و استدلال راهی است برای وصول به مقصد اصلی و نباید تو را از مقصد و مقصود و محبوب محجوب کند، یا بگو این علوم عبورگاه به سوی مقصد هستند و خود مقصد نیستند و دنیا مزرعه آخرت است و علوم رسمی مزرعه وصول به مقصودند، چنانچه عبادات نیز عبورگاه به سوی او – جل و علا – است، نماز بالاترین عبادات و معراج مومن است و همه از اوست و به سوی اوست. می خواهی بگو: تمامی معروف پله هایی است از نردبان وصول به او – جل و علا – و همه منکرات بازدارندگان راه وصول هستند و عالم همه سرگشته او و پروانه جمال جمیل اویند.