و باز هم روز معلم!
پسرم مصطفی کلاس اول راهنمایی، امروز صبح تاکید داشت که به مدرسه بروم و برای معلمانش شیرینی ببرم. اما من نبردم!
فکر کردم و فکر میکنم که شیرینی که هیچ، هیچ چیزی نمیتواند جبران زحمات اساتید و معلمان کند. چرا آب در هاون کوبم؟!
خب، الحمدلله من که فیل.ترم و اینترنتمان هم که قطع است(!) و بنابراین دستم کوتاه.
لااقل بخوانید نوشته بسیار خوب آقای الحسینی، دوست عزیزم در خصوص روز معلم را:
حرف من هم همان است.
معلم! روزت مبارک