پا به پای کودکی هایم بیا

شعری لطیف و زیبا از دکتر مجدالدین میرفخرایی، متخلص به گلچین گیلانی

پا به پای کودکی هایم بیا
کفش هایت را به پا کن تا به تا

قاه قاه خنده ات را ساز کن
باز هم با خنده ات اعجاز کن

پا بکوب و لج کن و راضی نشو
با کسی جز عشق همبازی نشو

بچه های کوچه را هم کن خبر
عاقلی را یک شب از یادت ببر

خاله بازی کن به رسم کودکی
با همان چادر نماز پولکی

طعم چای و قوری گلدارمان
لحظه های ناب بی تکرارمان

مادری از جنس باران داشتیم
در کنارش خواب آسان داشتیم

یا پدر اسطوره دنیای ما
قهرمان باور زیبای ما

قصه های هر شب مادربزرگ
ماجرای بزبز قندی و گرگ

غصه هرگز فرصت جولان نداشت
خنده های کودکی پایان نداشت

هرکسی رنگ خودش, بی شیله بود
ثروت هر بچه قدری تیله بود

ای شریک نان و گردو و پنیر !
همکلاسی ! باز دستم را بگیر

مثل تو دیگر کسی یکرنگ نیست
آن دل نازت برایم تنگ نیست ؟

حال ما را از کسی پرسیده ای؟
مثل ما بال و پرت را چیده ای ؟

حسرت پرواز داری در قفس؟
می کشی مشکل در این دنیا نفس؟

سادگی هایت برایت تنگ نیست ؟
رنگ بی رنگیت اسیر رنگ نیست ؟

رنگ دنیایت هنوزم آبی است ؟
آسمان باورت مهتابی است ؟

هرکجایی, شعر باران را بخوان
ساده باش و باز هم کودک بمان

باز باران با ترانه ، گریه کن !
کودکی تو ، کودکانه گریه کن!

ای رفیق روز های گرم و سرد
سادگی هایم به سویم باز گرد!

پي نوشت:

خانم نازنين مرادي طي دو كامنت نوشته كه اين شعرو خودش سروده

توجه شما را به كامنتهاي ايشون جلب ميكنم …

8 Replies to “پا به پای کودکی هایم بیا”

  1. نازنین مرادی

    سلام به عنوان شاعر این شعر دلایلی داریم که این شعر از مرحوم گیلانی نیست. ببینید این شعر زبانی زنانه دارد. نشانه هایی مثل چادر نماز گل گی و قوری گلدار و خاله بازی حاکی زبانی زنانه است. این ترانه توسط شهریار شاهی برای کودکان غزه اجرا شده است. لطفا نام شاعر را اصلاح کنید. ممنونم

  2. نازنین

    سلام و عرض ادب.این ترانه ی بنده هست.به خاطر استقبال از یک نیم مصراع گلچین گیلانی به نام تیشون منتشر شده در صفحه فیسبوکم هم در سال ۲۰۱۱ نوشتم.لطفا نام شاعر را اصلاح کنید.

  3. وارطان

    بسيار زيبا، بسيار
    باز باران، اين شعر ناب گلچين گيلاني كه نمي‌توان ايراني‌اي يافت كه با آن نزيسته باشد.
    توصيه مي‌كنم حتماً اصل اين شعر را از اينترنت پيدا كنيد و بخوانيد. شعر «باز باران» طولاني‌تر و صدالبته زيباتر از آن چيزي كه در كتاب مدرسه‌مان بود.
    پاينده باشيد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *