باران که شدی

باران که شدی مپرس این خانه کیست
سقف حرم و مسجد و میخانه یکیست

باران که شدی، پیاله‌ها را نشمار
جام و قدح و کاسه و پیمانه یکیست

باران! تو که از پیش خدا می‌آیی
توضیح بده عاقل و دیوانه یکیست

بر درگه او چونکه بیافتند به خاک
شیر و شتر و رستم و موریانه یکیست

با سوره دل، اگر خدا را خواندی
حمد و فلق و نعره مستانه یکیست

این بی‌خردان، خویش خدا می‌دانند
اینجا سند و قصه و افسانه یکیست

از قدرت حق، هر چه گرفتند به کار
در خلقت تو، و بال پروانه یکیست

گر درک کنی خودت خدا می‌بینی
درکش نکنی، کعبه و بت‌خانه یکیست