مملکت گل و بلبل / پرشین بلاگرز؟

نمیدانم؛ نوشتن در مورد کدام مهمتر است؟!

1- مملکتمان، گل و بلبل است! میدانید چرا؟ چون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعاتمان خودش در تلویزیون می‌آید، داد می‌زند که آهای، آی‌اس‌پی‌ها کم‌فروشی میکنند!!! بگیریدشان! یکی نیست بگوید، بابا جان؛ خودت باید آنها را بگیری. همواره نرخ ارائه‌ی خدماتی که تو به آنها میفروشی رو به پایین است و برعکس پولی که آنها از مردم میگیرند، هی بیشتر میشود! من الآن در اراک ADSL از گذرگاه گرفته‌ام. اسمش اینترنت سرعت بالاست ولی اغلب سرعتش از دایال آپ پایینتر!!! اعمال محدودیتهای غیر قانونی هم که بیداد میکند طوری که در هیچ وبلاگ بلاگری، نمیتوان کامنت گذاشت!

2- آشنایی من با کورش از مرامنامه آغاز شد و پس از آن تقریبا همه‌ی مطالب او را دنبال کرده‌ام. روی موارد جالبی کار میکند و آن هم تحقیقی (که البته حکایت، همان حکایت مشک است که خود باید ببوید! او از من تعریف کرده ولی من از او تعریف نمیکنم، چون خودش دستور داده که ما نباید از هم تعریف کنیم!). همه‌ی کارهای پرشین بلاگرز را او  کرده (و دیگر اعضای گروه) و من بیشتر هماهنگ کننده بوده‌ام. همانطور که نثر او تحت تاثیر آموزه‌های استاد افراسیابی قرار گرفته، اذعان میکنم که نثر من هم! باعث و بانی آشنایی من با عمو اروند هم، همین پروژه‌ی پرشین بلاگرز (و در واقع کورش) شد. قبلا 2 بار به وفور حظ کرده‌ام و این پروژه شد سومین بار (حظ وافر 3)! انجام یک پروژه جمعی با اینترنت را، که خیلی مشتاقش بودم،  برای اولین بار تجربه کردم و چقدر زیبا و لذت‌بخش است!
3- خبرخوان دوم  (کانادا) هم ارائه شد. اطلاعات خوبی در مورد وبلاگنویسان کانادا داده است (یک وقتی ما هم تصمیم داشتیم به کانادا برویم که میسر نشد!). من درس نظمی که کورش گفته را از آقای بیگی گرفته‌ام. اگر میخواهید در کارها و پروژه‌هایتان موفق شوید، در جلسات (چه حضوری و چه اینترنتی!)، مسئول انجام کار را مشخص کنید و مهلت انجام نیز تعیین کنید!

4- در مورد نیم‌فاصله، من اینجا نوشته‌ام.  در مطلب زیر هم، در مورد قواعد نگارش، بیشتر بخوانید (قبلا در روزانه‌های وبلاگم به آن لینک داده بودم):
درست نوشتن کار خوبی است!
چیزهایی که خوب است یک وبلاگ‌نویس از نگارش بداند. (از شماها)

پی نوشت: به کورش، مشکوکم!