بهینه‌سازی مکانیابی واحدهای پتروشیمی با استفاده از تکنولوژی GIS
در طراحی صنعت پتروشیمی مسائل مختلف و متعددی مطرح میباشد که یکی از مهمترین آنها مکانیابی مناسب است و بایستی بررسی و کارشناسی مناسبی در این امر صورت گیرد تا اهداف مورد نظر به تحقق رسیده و طرح بهینه‌ای از آن پدید آید. مکانیابی بهینه باعث کاهش اتلاف منابع و به تبع آن کاهش قیمت محصول تمام شده و بهینه‌سازی زنجیره تأمین، تولید، توزیع و فروش خواهد شد. در این مقاله عوامل مختلف و متعدد موثر بر مکانیابی بررسی میشوند. از جمله نزدیکی به مبادی توزیع و استفاده کنندگان – نزدیکی به مراکز تولید گاز و مراکز پالایشگاهی گاز و نفت – نزدیکی به خط لوله نفت و گاز، پتروشیمی‌های دیگر، تامین کننده‌های داخلی و خارجی مواد و صنایع مکمل – فاصله تا منابع تولید برق – نزدیکی به سکونتگاههای مناسب نیروی انسانی و … همچنین اثرات محیطی و زیست محیطی که در مکانیابی دخیل است و باید مکانیابی و طراحی به گونه‌ای باشد که اثرات زیست محیطی کاهش یابد. از جمله عوامل موثر دیگری که مورد بررسی قرار میگیرند میتوان از “راههای دسترسی – یافتن محیط مناسب از نظر شرایط آب و هوایی – مناسب بودن محیط از نظر تامین آب مورد نیاز – یافتن زمین با بافت مناسب – استفاده کمتر از زمینهای قابل کشاورزی – استفاده بیشتر از زمینهای دولتی” نام برد. تکنولوژی GIS تکنولوژی نوینی است که قابلیت پردازش و تحلیل مکانی را از منابع مختلف و گوناگون داده‌ها ایجاد می‌کند. با بهره‌گیری از این تکنولوژی و تغذیه داده‌های مورد نیاز آن میتوان در مکانیابی‌ها تمام موارد را لحاظ نمود و دغدغه‌ای از نظر لحاظ نشدن برخی مسائل نداشت و با اولویت‌گذاری و وزن‌دهی به اولویتها طرح یا طرحهای مناسب را یافته و قابلیت مانور در انتخابها و جایگزینها را داشت.
متن فوق چکیده مقاله ارائه شده در اولین کنفرانس پتروشیمی ایران (اول و دوم مرداد ۸۷) است. متن کامل مقاله در فایل زیر آمده است:
One Reply to “بهینه‌سازی مکانیابی واحدهای پتروشیمی با استفاده از تکنولوژی GIS”
دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.