ربنای شجریان

این دهان بستی دهانی باز شد          تا خورندهء لقمه‌های راز شد
لب فروبند از طعام و از شراب              سوی خوان آسمانی کن شتاب
گر تو این انبان ز نان خالی کنی          پر ز گوهرهای اجلالی کنی
طفل جان از شیر شیطان باز کن         بعد از آنش با ملک انباز کن
چند خوردی چرب و شیرین از طعام؟    امتحان کن چند روزی در صیام
چند شبها خواب را گشتی اسیر؟       یک شبی بیدار شو دولت بگیر

همه از خداییم… به سوی خدا برویم…

ربنا…