خر ِ ملا

در سال 67 در منطقه عملیاتی ماوت مجروح شدم. پس از انتقال به بیمارستان و … نهایتاً به خانه رفتم. اقوام و آشنایان برای عیادتم می‌آمدند.

روزی عمه‌ام به اتفاق شوهرش به دیدنم آمدند. عمه پرسید: خب عباس جان، تعریف کن ببینیم چطور شد مجروح شدی؟ شوهر عمه‌ام که  حکایات، ضرب المثلها و داستانهای قدیمی زیادی میداند و تعریف میکند، گفت اجازه بده اول داستانی تعریف کنم؛ بعد!

روزی خر ملا نصرالدین از بالای تپه‌ای بیفتاد و بمرد. ملا به بالای بام خانه‌اش رفته و جار همی زد و اهالی آبادی به دور او همی گرد آمدند. آنگاه بانگ برآورد: آهای مردم، خر من از بالای آن بلندی ساقط شده و بمرده و این هم جنازه‌اش است که نظاره می‌کنید. فردا روز اگر کسی بیامد و بپرسید که خرت کجا بود و چه شد و کو جنازه‌اش؟، من میدانم و او!

بعد گفت من میدانم که تا به حال چندین و چند مرتبه داستان مجروحیتت را گفته‌ای و برایت خسته کننده شده. پیشنهاد میکنم جریان را بنویسی و روی درب حیاط بچسبانی و وقتی هم کسی در زد، در را کمی دیر باز کنید. تا کسانی که برای عیادت می‌آیند، همانجا بخوانند و دیگر با سوال تکراری مصدع نشوند!