گنجور ۸ : از الفبا تا بخارا – خدانخواسته؛ ثلمه ای عظیم

خب؛ مدتی این مثنوی تاخیر شد به علت مشغله زیاد!

ص ۱۳۰:

{سلیمانیه؛ نویسنده و پژوهشگر ارجمند؛ با توجه به اینکه آقای محمدی (بانی و گرداننده محترم گنجور) اظهار داشته که

به هر حال به نظرم گنجور و هر مجموعه خروجی محوری به چنین افرادی نیاز دارد

نکات مهمی را در سوال مطرح میکند. اینکه طبیعت هر یک از حوزه ها چیست؟ در مسائل فنی شاید نیاز به رویکرد قاطعانه تر باشد اما در حوزه های اجتماعی و فرهنگی نه!

ص ۱۳۱: … پس از قوام پیدا کردن فعالیت ها … نهادهای به شدت وابسته به اشخاص  …  به یک باره محو شده اند و جامعه ستونی از ستونها و سرمایه ای از سرمایه هایش را از دست داده است

{حقیقتش این نکته مهمترین نگرانی و دغدغه من در مورد مرجع گرانمایه و ارزشمند گنجور است!!!  باید به درستی در این خصوص اندیشه و اقدام کنیم. اقدامی که به نظر من شاید لازم باشد در خصوص آن نظرسنجی عمومی انجام شود!!!  اصلا؛ خدای نکرده(!)؛ تصور از دست رفتن گنجور در وب برایم بسیار وحشتناک و بسی دهشتناک است و این اتفاق را رخنه و ثلمه ای عظیم برای ادبیات غنی فارسی میدانم! خدا نیاورد آن روز را که در آن صورت حاصل همه این تلاشها بر باد خواهد رفت و با یک حیف و صد حیف و هزاران حیف؛ بلکه میلیاردها حیف؛ دردمان  دوا نخواهد شد. مثل اینست که از الفبا به بخارا رسیده ای و آخرش کل بخارا خدای نکرده خراب شده.

به عقیده من گنجور متعلق به محمدی نیست. حتی معتقدم که متعلق به ایرانیان و حتی فارسی زبانان هم نیست. بلکه متعلق به کل بشریت است از حال تا آینده. زیرا حاصل خرد جمعی و تمام تراوشات ذهنی ادبا و شعرای گذشته است که باید چون گنجی ارزشمند برای آیندگان باقی بماند. و خب البته؛  تعابیر اخیر؛ ارزش کار بزرگ محمدی را تا حد کمی تبیین میکند نه آنچنانکه در خور است و بنابراین اهمیت مسئولیت محمدی و تک تک ما را هم تا اندازه ای بیان میدارد}

ص ۱۳۲: … به نقطه ضعف آن در طول زمان تبدیل میشود… زندگی مشارکتی فردای پساحمیدرضا محمدی …

محمدی: من با شما … کاملا موافقم. اما … تا به حال تا این حد فداکار نبوده ام … آمادگی برای تغییر وضعیت مدیریت به مدیریتی مشارکتی تر نرسیده است

{امیدوارم این سلسله یادداشتهای من و مخصوصا پیشنهاد نهایی من در ایجاد این آمادگی شتاب دهد}

ایام عید است و ماه مبارک رمضان؛ خوانندگان هم خب لابد محدودیت زمانی دارند. ادامه این داستان در بخش بعدی انشااله …