مقادیر دیفالت
default به معني قراردادي و در اصطلاح کامپيوتري «پيش فرض» است. امروزه در اکثر سيستمهاي مبتني بر ريزپردازنده و به عبارت ديگر سيستمهاي قابل برنامهريزي، اين اصطلاح کاربرد دارد.
همانطور که ميدانيد، سيستمهاي مبتني بر ريزپردازنده، نياز به برنامهريزي دارند. بعبارت ديگر يک سيستم کامپيوتري يا داراي پردازنده، در کنار ساير اجزاي خود، از يک قسمت بسيار مهم به نام پردازنده تشکيل شده است که وظيفه اجراي دستورالعملها (پردازش) را به عهده دارد. در واقع قابليت اجراي دستورات مختلفي که در مجموعه دستورالعملهاي پردازنده وجود دارد، فراهم است. اين دستورات، عمليات پايه و سادهاي را ميتوانند انجام دهند. بعنوان مثال جمع و تفريق اعداد و يا عمل AND منطقي و … انجام کارهاي بسيار مهم، بزرگ و پيچيده نيز با بکارگيري مجموعهاي از همين دستورات ساده امکانپذير است. اما اين قابليت به تنهايي دردي از بشريت را دوا نخواهد کرد. در کنار اين سختافزار (پردازنده)، نرمافزاري نيز لازم است که در واقع همان برنامههاي کامپيوتري هستند.
هر برنامه يا نرمافزاري، معمولا به تعدادي پارامتر نياز دارد که از طريق دستگاههاي ورودي در اختيارش قرار ميگيرند. هر سيستم کامپيوتري با تعدادي داده سر و کار دارد که مقادير متنوعي از اطلاعات را شامل ميشوند و بر اثر پردازش آنها، خروجيها حاصل شده و به کاربران ارائه ميشوند. وقتي از کاربري، دادهاي خواسته ميشود، معمولا مقداري بعنوان پيش فرض براي آن داده در نظر گرفته ميشود که در صورتيکه کاربر مقداري وارد نکرد همان «پيش فرض» بعنوان قراردادي بين کاربر و سيستم در نظر گرفته و استفاده ميشود.بعنوان مثال در سيستم عامل DOS و command prompt ويندوز، دستور dir براي مشاهده ليست اسامي و مشخصات فايلها و زيرشاخهها ميباشد. در جلوي نام اين دستور ميتوانيد بعنوان پارامتر، مسيري که تمايل به مشاهده ليست فايلهايش داريد را وارد کنيد. اما اگر شما مسيري را تعيين نکنيد، سيستم عامل بصورت ديفالت، مسير جاري را در نظر ميگيرد. بعنوان مثالي ديگر: در وردپرس، اگر دستهبندي موضوعي را براي پست خود تعيين نکنيد، اين سيستم مديريت محتوا، آن پست را در دسته پيش فرض «عمومي» قرار ميدهد.
در اغلب سيستمهاي قابل برنامهريزي، بخشي براي تنظيمات توسط کاربر وجود دارد که براي مقادير فيلدهاي مختلف در اين بخش نيز دادههاي پيش فرضي در نظر گرفته ميشود. مثلا در يک گوشي موبايل، ميتوان فرمت نمايش تاريخ و ساعت را معين کرد که روز/ماه/سال و 24 ساعته باشد يا سال/ماه/روز و 12 ساعته! اما وقتي شما گوشي را تازه خريداري کرده و روشن ميکنيد، قبلا مقاديري براي اينگونه تنظيمات بصورت ديفالت در نظر گرفته شده است که آنها اعمال ميشوند.
اصولا طراحي سيستمهاي پارامتريک بدون در نظر گرفتن مقادير منطقي و معمول ديفالت براي پارامترهاي مختلف و متعدد، متناسب با نياز و علايق کاربران در محيطهاي مختلف جغرافيايي، کاربران را با مشکلات متعددي مواجه خواهد کرد. تصور کنيد که کاربري بخواهد از دستگاهي استفاده کند که چيزي حدود 100 پارامتر دارد و قرار باشد که هر بار که آنرا روشن کرد، يا هر بار که بدليل قطع و وصل برق خاموش روشن شد، لازم باشد که همه اين 100 پارامتر را متناسب با سليقه و علاقه خودش تنظيم کند. در آنصورت کاربران چنين سيستمي عطايش را به لقايش نخواهند بخشيد؟
و در آخر لازم ميدانم اشاره کنم به تنظيمات و پارامترهاي ديفالت در سيستمهاي مديريت محتواي وبلاگها. معمولا وقتي کاربري بخواهد در سايت ارائه دهنده خدمات وبلاگنويسي ثبت نام و ايجاد وبلاگ کند، برخي اطلاعات اوليه از او گرفته ميشود. و براي بيشتر مقادير قابل تنظيم، از ديفالتهاي خود سيستم استفاده ميشود. بديهي است که قابل برنامهريزي بودن سيستم، اين امکان را به کاربران خواهد داد که در هر لحظهاي که بخواهند، اغلب پارامترها را بدلخواه تغيير دهند. اما استفاده از مقادير ديفالت، کار کاربران را آسانتر کرده و خواهد کرد. من سعي ميکنم در قريب به اتفاق مواقع با آپشنهاي ديفالت سيستمها کنار بيايم. اما دوست دارم که طراحان سيستمهاي پارامتريک براي در نظر گرفتن مقادير ديفالت در سيستمهاي خود، اين امکان را به کاربران نقاط مختلف دنيا بدهند که علايق خود را نيز بتوانند منعکس نمايند تا در طراحي در نظر گرفته شوند. البته اغلب شرکتهاي موفق اين کار را ميکنند.