حسینی/زینبی/یزیدی
سال ۵۷ ما در روستا زندگی میکردیم.
یادمه روی دیوار خانه ما جمله زیر را نوشته بودند که فکر کنم از شریعتی باشه
آنها که رفتند کاری حسینی کردند و آنها که ماندند باید کاری زینبی کنند وگرنه یزیدی‌اند!
سال ۵۷ ما در روستا زندگی میکردیم.
یادمه روی دیوار خانه ما جمله زیر را نوشته بودند که فکر کنم از شریعتی باشه
آنها که رفتند کاری حسینی کردند و آنها که ماندند باید کاری زینبی کنند وگرنه یزیدی‌اند!
فعلا که مد شده همه میگن من عمارم و دیگران طله و زبیر .
این جمله مثل بسیاری دیگر از جملات شریعتی و دیگر سخنوران صرفا احساسی است و از نظر وظیفه شرعی لزوما چنین نیست.
در زمان ما به نظر می‌رسد که کاری «سجادی» کردن وظیفه ماست نه کاری «زینبی».