زیارت حضرت صاحب الزّمان علیه السلام بعد از نماز صبح
زیارت مولاى ما صاحب الزمان علیه السلام برای هر روز بعد از نماز صبح:
اللَّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلَایَ صَاحِبَ الزَّمَانِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ عَنْ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ فِی مَشَارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبِهَا وَ بَرِّهَا وَ بَحْرِهَا وَ سَهْلِهَا وَ جَبَلِهَا حَیِّهِمْ وَ مَیِّتِهِمْ وَ عَنْ وَالِدَیَّ وَ وُلْدِی وَ عَنِّی مِنَ الصَّلَوَاتِ وَ التَّحِیَّاتِ زِنَهَ عَرْشِ اللَّهِ وَ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ وَ مُنْتَهَى رِضَاهُ وَ عَدَدَ مَا أَحْصَاهُ کِتَابُهُ وَ أَحَاطَ بِهِ عِلْمُهُ اللَّهُمَّ [إِنِّی] أُجَدِّدُ لَهُ فِی هَذَا الْیَوْمِ وَ فِی کُلِّ یَوْمٍ عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَیْعَهً فِی رَقَبَتِی اللَّهُمَّ کَمَا شَرَّفْتَنِی بِهَذَا التَّشْرِیفِ وَ فَضَّلْتَنِی بِهَذِهِ الْفَضِیلَهِ وَ خَصَصْتَنِی بِهَذِهِ النِّعْمَهِ فَصَلِّ عَلَى مَوْلَایَ وَ سَیِّدِی صَاحِبِ الزَّمَانِ وَ اجْعَلْنِی مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَشْیَاعِهِ وَ الذَّابِّینَ عَنْهُ وَ اجْعَلْنِی مِنَ الْمُسْتَشْهَدِینَ بَیْنَ یَدَیْهِ طَائِعاً غَیْرَ مُکْرَهٍ فِی الصَّفِّ الَّذِی نَعَتَّ أَهْلَهُ فِی کِتَابِکَ فَقُلْتَ صَفًّا کَأَنَّهُمْ بُنْیانٌ مَرْصُوصٌ عَلَى طَاعَتِکَ وَ طَاعَهِ رَسُولِکَ وَ آلِهِ عَلَیْهِمُ السَّلَامُ اللَّهُمَّ هَذِهِ بَیْعَهٌ لَهُ فِی عُنُقِی إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَهِ.
خدایا برسان به مولاى من حضرت صاحب الزمان که درودهاى تو بر او باد از طرف همه مردان و زنان با ایمان که در شرقها و غربهاى زمینند و در خشکى و دریا هستند و در هموارى زمین و کوهند، زنده شان و مرده شان و از طرف پدر و مادر و فرزندان و خود من درودها و تحیتهائى هموزن عرش خدا و به شماره کلمات و سخنانش و نهایت مرتبه خوشنودیش و به شماره آنچه برشمرده است آن را دفتر و کتابش و احاطه دارد بدان دانشش خدایا من نو مى کنم براى آن جناب در این روز و در هر روز عهد و پیمان و بیعتى را در گردنم چنانچه مرا مفتخر ساختى بدین افتخار و برتریم دادى به این فضیلت و مخصوصم داشتى بدین نعمت پس درود فرست بر مولا و آقایم حضرت صاحب الزمان و قرارم ده از یاران و پیروان و دفاع کنندگان آن حضرت و بگردانم از شهادت یافتگان در پیش رویش از روى میل و رغبت بدون اکراه و ناراحتى در آن صفى که اهل آن را در کتاب خود (قرآن ) توصیف کرده و فرمودى : ((صفى که گویا بنائى استوارند)) در راه فرمانبردارى تو و فرمانبردارى رسول تو و آل رسولت که بر تمامى آنها سلام باد خدایا این بیعتى است از آن جناب در گردن من تا روز قیامت.