خاطره پنجمین گردهمایی سراسری دانش آموختگان صنعتی اصفهان

روز ۲۲ اردیبهشت ۸۹ در گردهمایی دانش آموختگان دانشکده برق و کامپیوتر دانشگاه صنعتی اصفهان حضور یافته بودم که گزارش آن در اینجا آمده است.

روز ۶ شهریور ۹۳ در چهارمین گردهمایی سراسری دانش آموختگان حضور یافته بودم که خاطرات آنهم در اینجا مختصری تشریح شده

و بالاخره در مورد پنجمین گردهمایی که دعوتنامه اش اینجاست  …

این همایش مصادف بود با چهلمین سالگرد تاسیس دانشگاه

باتفاق همسرم به دانشگاه رفتیم. و اما نکاتی چند:

۱- قبل از رسیدن به میدان استقلال اصفهان؛ ناگهان متوجه تابلویی شدم که به درب جدید ورودی دانشگاه اشاره میکرد! از آن درب وارد شدیم و سر از بالای خوابگاه ۳ در آوردیم

۲- دوستان کم تعداد بودند و هر یک به دلیل مشغله ای فرصت حضور نیافته بودند. آقایان اکبر محمدی – محمد حسین جبروتیان – حسین بهرامی – مسجدی – فدایی – میرمحمد صادقی را دیدم.

۳- آنجا فهمیدم که آقای حسین زمان  دانشجوی ورودی ۵۶ (سال تاسیس دانشگاه) بوده

۴- فیلمی طنز در باره دانشگاه توسط روابط عمومی تهیه شده بود که پخش شد و واقعا خیلی جالب بود. کاش بتوانیم به گونه ای به دستش آوریم!

۵- پس از پذیرایی؛ گروه موسیقی آمدند و در آخر “فاصله ها” را اجرا کردند. بعدش آقای زمان و چند نفر دیگر از دانشجویان قدیمی کادویی به آقای دکتر مدرس هاشمی تقدیم کردند. وقتی خواستند سن را ترک کنند؛ گروه موسیقی آقای زمان را صدا کردند و مجری گفت:

گروه موسیقی آقای زمان را برد

۶- آقای دکتر امیدی مرا شناخت و جالب اینست که یادش بود که در گردهمایی دانش آموختگان دانشکده برق و کامپیوتر حضور داشتم. ایشان دبیر هجدهمین کنفرانس مهندسی برق ایران بود و تعریف کرد که حتی تا روز قبل از همایش صندلیهای همین سالن شیخ بهایی نصب نشده بودند.  آن همایش اولین همایشی بوده که در سالن شیخ بهایی برگزار شده و برای برگزاری آن سختیهایی فراوانی کشیده بودند. دست مریزاد

۷- قصد داشتم در بخش خاطره گویی شعر “بچه های پشت کوه سید ممد” را بخوانم که گفتند وقت کم است و فرصت نیست!

۸- در صف شام، از آقا و خانمی که به همراه فرزند کوچکشان حضور یافته بودند؛ پرسیدم: شما دانشجوی اینجا بوده اید؟  فرمودند هر دو بوده ایم و الان هم هستیم.در دوره لیسانس همکلاس بوده و ازدواج کرده ایم و الان فوق میخوانیم. خاطرات دفعات قبل  را که تعریف کردم؛ و اینکه ورودی ۶۵ بوده ام؛ آن خانم گفتند:

چه جالب! من متولد ۶۵ هستم.

جای دوستان خالی. خیلی خوش گذشت. امید که این فرصتها تداوم یابد و البته با حضور پرتعدادتر دوستان