پاسخی به “میرحسین موسوی، «قانون» و حکم امام!”
دوست عزیزم آریو برزن، در نوشتاری بر میرحسین خرده گرفته که چرا او که ادعای قانون مداری میکند، در زمان امام به نوعی قانون گریزی کرده است؟ من قصد ندارم که پاسخی کامل بدین نوشتار بدهم که اصلا وظیفه من نیست و در جایگاه این کار نیستم و بهتر میدانم که ایشان پاسخ سوال خود را از شخص آقای موسوی به طریق اولی بپرسند. در سریال ولایت عشق که داستان بخشی از زندگی امام رضا (ع) بود، تکه‌ای از آن برایم درسی شد. آنجا که بعد از سخنرانی امام رضا (ع) در مسجد، مردی چاقو در آستین، امام را مخاطب قرار داده و سوالی پرسید. امام از جمع حاضر پرسیدند: آیا کس دیگری هم این نکته برایش محل اشکال است؟ اگر هست با من بیاید تا پاسخش دریافت دارد. کس دیگری نرفت. اما امام، سوال کننده را با خود به خلوت برد و پاسخش داد و او قانع شد!
و اما درسها: اولا باید فضای سیاسی به گونه ای باز باشد که هر کس سوالی دارد، بی‌دغدغه بپرسد. حتی برای بازتر کردن فضا، لازم است حاکم اسلامی خود از مردم سوال کند که آیا کسی هست که ابهامی یا انتقادی بر مواضع و سیاستها داشته باشد؟ وقتی حاکم خود این سوال را از مردم میکند، جرات مردم باز میشود.
ثانیا برخی مواقع لازم است برخی سوالها را خصوصی پاسخ داد!
و مهمتر اینکه باید سوالات را پاسخ داد و حاکم اسلامی باید پاسخگو باشد، حتی اگر در مقام معصوم و امام باشد. نباید مردم و پرسشگران را تخطئه کرد که چرا سوال میکنید، یا این چه سوالی است که میکنید؟ و نباید به آنان گفت که نباید مسئولین و حتی امام یا رهبری را مواخذه کرد. امام هشتم علیه‌السلام با این رفتار خود، درس پاسخگویی دادند و قطعا آقای میرحسین موسوی هم باید پاسخگوی آریو برزن و امثال ایشان باشد!
و اما بعد، نکاتی که در خصوص نوشته ایشان لازم به ذکر میدانم:
1- اولا آنطور که من (هم در اراک و هم در اولین برنامه تلویزیونی) از آقای موسوی شنیدم، قانون تصویب نشده بوده بلکه چنین طرحی مطرح شده بوده است و اینطور نبوده که قانون تصویب شود و بعد امام اعمال نظر کند و قانون را تغییر دهد.
2- ثانیا مطرح کردن این قضیه با امام به نظر من توسط نخست وزیر وقت کاری درست و لازم بوده است. چرا که اگر این قانون تصویب میشد، بعد بعید بود که امام مخالفت کند اما قبل از تصویب قانون قطعا نظر امام میتوانست موثر باشد. از قدیم و ندیم گفتند جلوی ضرر را از هر جا بگیری فایده است.
3- ثالثا من معتقدم تصویب این قانون باعث افزایش نارضایتی و از طرفی کاهش مصرف سیگار میشده است. کاهش مصرف سیگار هم به این نتیجه منجر میشده که مالیات دریافتی از آن محل -علیرغم افزایش آن- چندان تغییری نکند. بنابراین از نظر مالی کاری بیهوده مینموده است و تنها ضرر افزایش نارضایتی آنهم در شرایط جنگی را به دنبال میداشته است.
ناگفته نماند که من شنیده‌ام در آن شرایط جنگی امام تاکید داشته‌اند که هر چیزی را گران میکنید، گران کنید اما به هیچ عنوان «نان» را گران نکنید. اما علیرغم این، امام با افزایش قیمت سیگار نیز مخالفت کرده است.
4- و مهمتر از همه ی اینها اینکه: موسوی در این قضیه از خودش تعریف نکرده و این کار را اقدامی از طرف خودش برای کاهش قیمت سیگار و به عنوان یک افتخار برای خود مطرح نکرده است. سر صحبت آقای موسوی و تاکید ایشان بر این بود که امام حتی در شرایط جنگی با افزایش قیمت سیگار برای اقشار آسیب‌پذیر موافق نبودند و در واقع این صحبت آقای موسوی انتقادی به دولت آقای احمدی‌نژاد است که به هیچ عنوان به فکر کنترل تورم و قیمتها نیست!
البته قطعا پاسخ آقای موسوی کاملتر و قانع کننده تر است.
ای بابا چقدر شما با این دولت پدر سوختگی دارین این مرد بزرگ داره شما سرمایه دار ها رو هم سطح بقیه میکنه شما ناراحتین ،مثل فیلم یوسف پیامبر که سرمایه دارها ناراحت بودند شما هم دارین میسوزین، تنها مردیه که میشناسم داره این جور برا مملکتش ذحمت میکشه، میر حسین هم فقط بلده انتقاد کنه اگه مرده یه راه کار بده،از سال 67 به بعد آقا داشت با خانمش تو خانه فرهنگ نقاشی میکرده حالا اومده سیاست مدار شده و گفته فلان میکن فلان میکنم ،همون کارهای محمد خاتمی بسه لازم نیست تو بیای ادعا کنی و مثل خاتمی دلر برقی رو پلمپ کنی و بری خارج با زن مردم دست بدی و روبوسی کنی یا بیای شهرستان ما براط یه تخت خواب بیارن و 40دقیقه استراحت کنی و مردم پشت در کارخونه توی هوای گرم منتظر وایستن و تو یه سلامی به مردم نکنی…..
بازم هست که بگم اما وقت ندارم
آنا دمت گرم
از لطف علی(ع) جناح حق پیروز است
پیروزی اهل حق بدان هر روز است
ما طالب احمدی نژادیم و یقین
این رأی و نظر به دشمنان جانسوز است
جانسوز است….جانسوز است……جانسوز است
در پیش تو پشتكار كم آوردند
بر صبر تو روزگار كم آوردند
در عزم شكست دادنت ای محمود
بیچاره رقیب، یار كم آوردند
عباس جان. سلام
بابا عجب دوره زمونه‌ای شده. هرکی از هرجا دلخوره، زود قضیه رو می‌کشونه به سیگار.
چیکار به کار سیگار و سیگاری‌ها دارین؟
میان گریه‌ی خود قاه‌قاه می‌خندم
عزیز خرده مگیر، این جنون ادواری‌ست
دلیل سرفه‌ی من را مپرس و باور کن
که هرکه تجربه‌ی عشق داشت، سیگاری‌ست!
درود نعمت‌اللهي عزيز. منم باهات موافقم.
با درود و سپاس برای پاسخگویی به یادداشت حقیر، نکاتی را به صورت اجمال عرض میکنم.
1- آقای موسوی اگر به این موضوع اشاره کردند نه از باب خاطره تعریف کردن بوده است و نه اینکه امام قرار است در انتخابات شرکت نمایند که از کمالات ایشان نام برده شود. اتفاقن بر خلاف باور شما من معتقدم آقای موسوی این موضوع را دقیقن به عنوان مدرکی بر مدیریت درست خودشان اشاره کردند که از نظر من البته مدیریت درستی نبوده است. خرد جمعی باید در این مورد قضاوت نماید.
2- آیا در صورتی که با کاهش مصرف سیگار (به قول شما) مالیات نهایی مقدار زیادی تغییر نمیکرد (یا ثابت میماند) دلیل میشود که مانع انجام این کار شویم؟ آیا همین نفس کاهش مصرف سیگار در کشور کم موفقیتی است؟ و آیا مصرف سرانه سیگار در کشور، هر چه کمتر شود سودش جز به جیب تک تک شهروندان و دولت آن کشور میرود؟ هنوز بر این باورید که مهندس موسوی اشتباه نکردند؟
4- حتا اگر به قول گفته شما آن تصمیم مجلس در مرحله قانون نبوده، همین که تصمیمی بوده که مورد اتفاق نظر مجلس بوده است دارای حرمتی است که نباید به هیچ وسیله ای نخست وزیر یا رییس جمهور به خود اجازه دهد که در آن دخالت نماید. اصل تفکیک قوا پس برای چیست؟! اگر قرار باشد هر یک از قوا از ولی فقیه و رهبر مایه بگذارند و در کار سایر قوا دخالت نمایند که دیگر سنگ روی سنگ بند نمیشود!
شاد و پیروز و تندرست باشید
ارادتمند
آریوبرزن
قبلا فکر میکردم که وقتی دو طرف اختلاف نظری دارند، حتما با گفتگو میتوان به یک نقطه مشترک رسید. اما مدتیست متوجه شده ام که لزوما اینطور نیست و نباید باشد که در پایان بحث به یک نقطه مشترک برسیم. در انصورت باید هر یک نظر خود را برای خود نگه دارند و به نظر طرف مقابل نیز احترام بگذارند. شاید گذشت زمان یکی از طرفین یا هر دو را متوجه اشتباهشان کند!
در هر صورت ممنون که نظر تکمیلیتان را نوشتید
موفق باشید