كهن افسانه

دلي دارم كه دلداري ندارد متاع من خريداري ندارد

كسي آگه ز سوز سينه ام نيست مريض من پرستاري ندارد

نه دلداري ، نه دلجوئي ، نه دلسوز به كار من كسي كاري ندارد

دلم از درد تنهايي گرفته مقيم شهر غم ياري ندارد

ز ياد دوستان رفته است نامم كهن افسانه بازاري ندارد

ز ابر دوستي باران نديدم گل پژمرده گلكاري ندارد

ندارم قيدي و آزاده حالم سر درويش دستاري ندارد

ز هر بندم رها كردند و گفتند كه اين ديوانه آزاري ندارد

بنازم بي نيازي را كه جز عشق كسي بر دوش من باري ندارد

معيني كرمانشاهي