داستان کلاهبرداری اینترنتی ۳ – آخرش هیچ!!!
سابقه:
و اما بعد:
تقریبا همزمان با تحت رسیدگی بودن پرونده قوم و خویش ما (پیرو هک اکانت اینستاگرام خواهرزاده اش – که آخرش گفتند باید به بوشهر بروی و او ادامه پیگیری را رها کرد – آخرش هیچ!!!)؛ من در تاریخ ۱/۷/۱۴۰۰ از سایت “تخفیف لند” یک موبایل خرید کردم و قرار بود ظرف ۳ روز تحویل دهند. بعد از چندین بار پیگیری به این نتیجه رسیدم که کلاهبرداریست و رفتم شکایت کیفری کردم. به دادسرای اراک ارجاع شد.
در مرحله تحقیقات انتظامی؛ پلیس فتا با کلاهبردار تماس گرفته و ایشان گفته بود شریکم بیش از ۹۰۰ میلیون تومان از مشتریان بالا کشیده و دررفته. من یه تیکه زمین دارم و میخوام بفروشم و پول ایشان (یعنی من) را بزودی خواهم داد!
دروغ میگفت. شریکی در کار نبود. خودش بود و خودش.
پس از اینکه پلیس فتا به مرجع قضایی گزارش داد و مدتی گذشت؛ دیدم شعبه مرجوع الیه بدون تحقیق از بنده؛ قرار منع تعقیب صادر کرد. به نزد دادیار مربوطه رفتم و گفتم که کارشناس رسمی دادگستری هم هستم. گفت اگر اعتراض داری برو اعتراض کن. گفتم میدانم برای اعتراض نباید نزد شما بیایم. آمده ام به شما بگویم که
اگر با این موارد برخورد نکنید گریبانگیر خودتان و اطرافیانتان هم خواهد شد کما اینکه منشی دفترتان میگوید مشابه همین کلاه بر سر برادر من رفته و ایشان را تا فرودگاه مهرآباد هم کشیده اند و دست از پا درازتر برگشته است.
دادیار گفت برو زودتر شکایت حقوقی هم بکن تا نوبتت در صف مال باختگان جلوتر باشد!!!
علاوه بر شکایت حقوقی (به شورای حل اختلاف) به قرار منع تعقیب صادره هم اعتراض کردم. با کمال تاسف دادگاه کیفری هم قرار منع تعقیب صادره را تایید کرد.
شورای حل اختلاف طرف را محکوم به پرداخت کرد و چون موضوع به مرحله اجرای احکام رسید استعلام از کلیه بانکها انجام شد. زمانی که به بانک برای گرفتن پاسخ استعلام مراجعه کردم گفتند شما ۳۹ امین نفر در نوبت هستید و قبل از شما ۳۸ نفر حسابهای ایشان را (که ریالی در آنها نبود) مسدود کرده اند.
پس از گرفتن وکیل و با کمک تجربه و آشنایی ایشان با عوامل قضایی و بای پس کردن چند مرحله توانستیم حکم جلب سیار کلاهبردار را بگیریم
به یکی از آشنایان که در آن منطقه تهران سکونت داشت گفتم:
آشنایی در پاسگاه پیدا کن و بگو من این پول را برای خودم نمیخوام. بگیرند برای خودشان. فقط از اون طرف بگیرند تا موجب شود که از کلاهبرداری دیگران دست بردارد
فرمانده پاسگاه به آشنای ما گفته بود: مبلغ چقدر است؟ گفته بود ۶ میلیون و خرده ای
گفته بود برو ببینیم بابا! اینجا طرف میاد و توقیف اموال ۴ میلیارد تومنی داره و میگه ۱۵۰ میلیون تومن به خودتان میدهم
ما برای ۶ میلیون تومن مامور نداریم
خب؛ اگر این “آخرش هیچ” نیست؛ پس چیست؟!
در پایان این را هم اضافه کنم که:
بر اساس ماده ۳۹ و ۶۷ قانون تجارت الکترونیک عدم تحویل کالا یا خدمات تبلیغ شده در اینترنت جرم کیفری محسوب میشود
ماده ۳۹ – درصورتی که تأمین کننده در حین معامله به دلیل عدم موجودی کالا و
یا‌عدم امکان اجرای خدمات، نتواند تعهدات خود را انجام دهد، باید مبلغ دریافتی را
فوراً‌به مخاطب برگرداند، مگر در بیع کلی و تعهداتی که برای همیشه وفای به تعهد
غیرممکن‌نباشد و مخاطب آماده صبر کردن تا امکان تحویل کالا و یا ایفای تعهد باشد.
درصورتی که‌معلوم شود تأمین کننده از ابتدا عدم امکان ایفای تعهد خود را
می‌دانسته، علاوه بر لزوم‌استرداد مبلغ دریافتی، به حداکثر مجازات مقرر در این
قانون نیز محکوم خواهد شد.
مبحث اول – کلاهبرداری کامپیوتری
ماده ۶۷ – هرکس در بستر مبادلات الکترونیکی، با سوء‌استفاده و یا استفاده‌غیرمجاز
از «داده پیام»ها، برنامه‌ها و سیستم‌های رایانه‌ای و وسایل ارتباط از راه دور
و‌ارتکاب افعالی نظیر ورود، محو، توقف «داده پیام»، مداخله در عملکرد برنامه یا
سیستم‌رایانه‌ای و غیره دیگران را بفریبد و یا سبب گمراهی سیستم‌های پردازش خودکار
و نظایر‌آن شود و از این طریق برای خود یا دیگری وجوه، اموال یا امتیازات مالی
تحصیل کند و‌اموال دیگران را ببرد مجرم محسوب و علاوه بر رد مال به صاحبان اموال
به حبس از یک تا‌سه سال و پرداخت جزای نقدی معادل مال مأخوذه محکوم میشود.
تبصره – شروع به این جرم نیز جرم محسوب و مجازات آن حداقل مجازات مقرر در‌این
ماده می‌باشد.
2 Replies to “داستان کلاهبرداری اینترنتی ۳ – آخرش هیچ!!!”