معمای زن

– اکنون چه کاری از دست من ساخته است؟

– فقط کاری بکنید که من دیگر اصلا با او برخورد نکنم!

در نظر شما خواننده مخصوصا اگر جوان باشید این مکالمات کاملا طبیعی و منطقی جلوه می کند و چنین می پندارید که معنی جمله آخر دخترک همان است که بیان کرده یعنی چون نامزد خود را شناخته دیگر میل ندارد با او ازدواج کند.

اما آدم کارکشته و سالخورده و دنیا دیده ای مثل من و پاره ای از همکارانم جمله آخر دختر را این جور ترجمه می کنیم:

– آقای دکتر دستم بدامنت تو را به خدا کاری کنید که او دوباره نزد من بیاید نشان بدهد که قدرت و عرضه دارد و مرا مجبور کند که با وی ازدواج کنم!

اگر این ترجمه صحیح نبود این دختر خانم هرگز به مطب پزشک خانوادگی خود که سابقه ای در رفع و رجوع مسائل خانوادگی داشت مراجعه نمی کرد. پس به دختر قول دادم خیالش راحت باشد من کاری خواهم کرد که کاملا مطابق میل باطنی او باشد و بدین ترتیب دخترک با قیافه ای خندان مطب مرا ترک کرد.

….

پس از مدتی مرد جوان که بنظر می آمد کاملا تسلیم نظریات من شده آب دهان خود را قورت داده گفت:

– حالا می گویید من با نامزد خود چه کنم؟

– من هیچ چیز نمی دانم! اگر بخواهم به شما دستور بدهم که اول چکار کن بعد چه چیز بگو آنوقت این طور کن بعد این حرف را بزن کار شما از این هم که هست خرابتر می شود، من فقط می توانم بگویم با نامزد خود تماس بگیرید و از این پس کم و بیش در رفتار خود قدرت نشان بدهید.

مکالمه من و این جوان که از شدت مطالعه تبدیل به کتابخانه متحرکی شده بود به همین جا پایان یافت. دو هفته از این ملاقات گذشت ناگهان سر و کله دخترک پیدا شد و از من سپاسگزاری کرد که او را با نامزدش آشتی داده ام. من به او گفتم:

– این سپاسگزاری برای چیست؟ مگر شما از من نخواستید کاری کنم که دیگر ریخت او را هم نبینید؟

دخترک با زیرکی مخصوص زنانه تبسمی کرده گفت:

– بله دکتر اما شما حرفهای ما دختران جوان را خوب درک می کنید!

وقتی خواست برود به او گفتم زیاد هم این کتابخانه متحرک را گیج و ویج نکن و کمی مواظبش باش. اما آن گفته من البته بر خلاف اصولی است که در این کتاب می نویسم زیرا چیزی که در زن جوان کمتر اثر دارد همان پند و اندرز است!