رکود؟
منحنی بالا صرفا یک شکل شماتیک است. کاش میشد حاصل یک تحقیق باشد. تحقیقی که محور X آن سالهای ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۹ را دربر بگیرد و محور Y برآیند تعدادی شاخص قابل اندازه‌گیری کمیت و کیفیت محتوای وبلاگستان فارسی باشد! و ضمنا کاش مشابه شکل فوق، بزودی شاهد رونق گرفتن وبلاگستان و به عبارتی کاهش رکود آن شویم!
اولا با اساس موضوع مخالفم و معتقدم که در مجموع وبلاگستان فارسی با رکود آنچنانی مواجه نیست. اما اگر رکود را ‹عدم رشد مناسب و متناسب با زمان› تعریف کنیم، راکد شده‌ایم. اگر شما منحنی توسعه وبلاگستان به لحاظ کمی و کیفی را بتوانید رسم کنید، به اعتقاد من رکود به معنای شیب منفی است. اما در یک منحنی، شیب مثبت هم ممکن است در یک مقطع زمانی نسبت به مقطع قبلی افت کند. قبول کنید که بلاگرهای حرفه‌ای و قدیمی کم‌حال یا بیحال شده اند و آماتورها هم چندان دل و دماغ و اشتیاق ندارند. انگار گرد مرگی که در ایران پس از پایان زمان رای‌گیری انتخابات ریاست جمهوری یعنی ۲۲ خرداد ۸۸ پاشیده‌اند، بر فضای وبلاگستان فارسی و بخصوص بلاگرهای ایرانی یا ایرانی‌الاصل نیز سایه افکنده است.
یک پزشک در این پست دلایلی برای رکود قائل شده که تقریبا کامل است. یکی از دلایل آن را ‹تلقی پرهزینه بودن وبلاگنویسی› عنوان کرده.
به اعتقاد من میتوان به این لیست از دلایل، آیتم ‹انتظار فرج!› را نیز افزود. حقیقتش را بخواهید فضا، فضای انتظار است. مردم منتظرند ببینند کی صبر مسئولین از یکدیگر تمام میشود و تحولی عظیم که جلوگیری از بی‌عقلی و بی‌برنامگی است، زمانش فرا میرسد. مسئولین منتظرند ببینند کی صبر مردم تمام میشود. مسئولین امنیتی دارند وبلاگها را رصد میکنند ببینند کی صبر وبلاگنویسان تمام میشود و وبلاگنویسان منتظرند ببینند کی صبر مردم تمام میشود. خلاصه هر کسی به نوبه خود منتظر است. من نیز انتظار فرج از نیمه خرداد کشم!