احادیثی از امام رضا علیه السلام

پست قبلی را در مشهد نوشتم. همانجا تصمیم گرفته بودم در این پست، احادیثی از امام رضا (ع) که در زیارتنامه است را منتشر کنم. با اینکه وبلاگ فیل.تر شده اما گفتم باید اول این تصمیم را عملی کنم. بخوانید:

هر کس مرا در طوس، جایی که دور از وطنم مدینه است، زیارت کند، روز قیامت با من خواهد بود و گناهانش آمرزیده میشود.
کسی که با زبان طلب آمرزش کند و در دل از گناهان خود پشیمان نباشد، خود را به تمسخر گرفته است.
شخص توانگر باید نسبت به خانواده اش گشاده دست باشد.
خاموشی یکی از بابهای حکمت است.
تنها سخنان زائد است که نیاز به گفتار زائد دارد.
محبت به مردم نیمی از خردمندی است.
خداوند پرحرفی و تلف کردن ثروت و اظهار نیاز کردن زیاد از همنوعان را دشمن میدارد.
نگاه کردن به فرزندان رسول خدا عبادت است.
به کار بستن تدبیر پیش از اقدام به عمل، آدمی را از پشیمانی ایمن میدارد.
خداوند کسی را که خانه اش مورد تجاوز قرار گیرد و به دفاع برنخیزد دشمن میدارد.
بندگی خدا به زیادی روزه گرفتن و نماز گزاردن نیست بلکه به بسیاری تفکر در امر آفرینش است.
کسی که گرفتاریش را برای مردم بازگو کند، آبروی خود را برده است.
هرگز بر کسی خشم نگیر، از کسی چیزی مخواه و هرچه برای خودت میخواهی، برای دیگران نیز بخواه.