SAR

هفته گذشته یکی از دانشجویان پرسید که آیا امواج فرستنده های رادیویی برای بدن انسان مضر است یا نه؟

گفتم بله. مخصوصا در مجاورت فرستنده و بسته به قدرت خروجی آن! این آسیب بیشتر برای مغز و اعصاب است و مخصوصا برای کودکان بیشتر مضر است و بعبارتی آسیب پذیری کودکان بیشتر است. برای همین هم قاعدتا آنتنهای موبایل را نباید در مدارس ابتدایی و راهنمایی نصب کنند که متاسفانه در ایران به دلیل عدم توجه/آگاهی مسئولین مدارس و آموزش پرورش این کار را زیاد میکنند!

پیشنهاد میکنم مطلب روزنامه اعتماد در این خصوص را نیز بخوانید (نویسنده: رامتین راوندی).

یکی از مولفه ها و پارامترهای مهم در موقع خرید گوشی موبایل همین SAR است که مخفف Specific Absorption Rate میباشد. این پارامتر در گوشیهای 2 سیمکارته همزمان فعال، نگران کننده تر است به این دلیل که به نظر میرسد با وجود فعالیت همزمان هر دو سیمکارت، این مولفه 2 برابر گوشی تک سیمکارته باشد.

نویسنده عزیز وبلاگ «عصر نوشتن» در مطلبی در خصوص D880 در این مورد توضیح داده که: SAR یا Specific Absorption Rate درجه ایست بر حسب وات بر کیلوگرم که میزانی از تاثیر امواج الکترومغناطیسی منتشر شده از دستگاه های رادیوئی را در اختیار کاربر قرار می دهد و بالطبع هرچه عدد این شاخص رقم پائین تری را نشان دهد، میزان جذب این تشعشعات نیز پائین تر است. بر این اساس احتمال آنکه این میزان از تشعشعات با افزوده شدن سیمکارت ها به دو عدد به دو برابر افزایش یابد، اولین احتمالیست که به ذهن هر کسی می رسد. بد نیست بدانید که میزان مجاز SAR در اروپا حداکثر 2W/Kg  بوده و در آمریکا این عدد توسط FCC حداکثر تا 1.6W/Kg تعیین شده است. اما این عدد در مورد D880 تنها 0.219W/Kg است که در قیاس با عدد 0.58W/Kg موجود در N95 بسیار فوق العاده و بهینه می باشد.

پی نوشت: با توجه به کامنت پویا، همینجا اضافه کنم که پارازیتهای ارسالی برای تخریب سیگنالهای ماهواره در حکم «نویز» میباشند و با توجه به نسبت S/N یا توان سیگنال/توان نویز، برای اینکه نویز بتواند سیگنال اصلی را خراب کند باید قدرتش بیشتر از سیگنال اصلی باشد و بنابراین اثرات سوء بیشتری بر بدن انسانها دارد!

2 Replies to “SAR”

  1. پویا

    شم روزنامه‌نگاری من می‌گوید که آن مطلب در روزنامه‌ی اعتماد، به شدت جرح و تعدیل شده است. البته محذوریت‌های روزنامه‌ها را هم در نظر داشته باشیم.
    آقای خسروبیگی! شما که استاد دانشگاه در حوزه‌ی مرتبط هستید، چرا از همکاران دانشگاهی‌تان نمی‌خواهید که یک یادداشت و مقاله‌ی به زبان ساده و قابل فهم برای عموم، با محوریت تاثیر پارازیت‌ها بر بدن انسان تهیه کنند.
    آن را مثلاً در همین سایت منتشر کنید تا همه استفاده کنند.
    دوستان عزیزی که این کامنت را می‌بینند هم لطفاً درخواست مشابهی از مهندس خسروبیگی داشته باشند.
    با تشکر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *