با اینترنت

قرائتی در “تفسیر نور” در بخشی از “سیمای سوره حمد” نوشته:

بنا به روایت جابربن عبدالله انصاری از رسول اکرم (ص): این سوره بهترین سوره های قرآن است. و به نقل ابن عباس؛ سوره حمد اساس قرآن است. در حدیث نیز آمده است: اگر هفتاد مرتبه این سوره را بر مرده خواندید و زنده شد، تعجب نکنید.

این بخش را که خواندم، یاد معجزه ای افتادم که برای مادرم رخ داده بود.

پدر بزرگ خدا بیامرزم میگفت: مادرت که بچه بود، از روی پله های طبقه دوم ساختمان افتاده بود و سرش به تخته سنگی خورده و خون سرازیر شده بود. (پدربزرگم، روحانی و امام جماعت مسجد آسید مهدی بوده است)

مادربزرگم فورا سطلی آب به روی مادرم پاشیده بود و او در دم بیهوش شده بود و به عبارت بهتر، مرده بود. پدر بزرگم خانه نبوده. مادرم را آن موقع به بیمارستان ولی عصر میبرند و دکتر معاینه میکند و می گوید: مرده!

وقتی پدربزرگم به بیمارستان میرود، دکترها جوابش میکنند و او دلش میشکند و یاد حدیث فوق می افتد و گریه کنان مشغول خواندن حمدها میشود.

پدربزرگم میگفت: وقتی داشتم حمد شماره ۷۰ را میخواندم، مادرت تکانی خورد و گفت: یا امام رضا

همانموقع پدربزرگم نیت میکند که او را به پابوس امام هشتم ببرد.

دکترها که متوجه میشوند اذعان میکنند که معجزه شده است.

جالب است بدانید که تقریبا همزمان با این واقعه، دختر یک حمامی (ظاهرا حمام چهارسوق) از پله های ویراب* که حدود ۷۰ تا بوده به پایین سقوط کرده بوده و سر و صورتش هم به شدت داغون شده بوده است و او هم مرده بوده. او را به بیمارستان برده بودند و دکترها جوابش کرده بودند. پدرش، پدربزرگ مرا در بیمارستان میبیند و پدربزرگم علت حضور او را جویا میشود و او شرح ماوقع میگوید. پدربزرگم حدیث را به او بازگو کرده و بالای سر دختر، به اتفاق شروع به خواندن حمدها میکنند و در موقع قرائت هفتادمین حمد، او نیز زنده میشود که مادرم هم شاهد بوده است.

داستان دیگری از پدربزرگم: کربلایی کاظم ساروقی

*ویراب: آب انبارهای سابق؛ در اراک، خیابان ادبجو یک آب انبار بوده و محل آن به “سر ویراب” معروف است. آن موقع شهر اراک آب لوله کشی نداشته و مردم در زمستان آب انبارها را پر میکرده و در طول سال آب آنرا مصرف می کرده اند.

پی نوشت: تصمیم گرفتم تفسیر مطالعه کنم. تفسیر قرائتی خوبه؟